Een Ode aan het Leven, de verhalen van Sifra & Schifrah

 

De verhalen van twee Rotterdams-Joodse meisjes die de Shoah, de Holocaust overleefden waren eerder onderdeel van een expositie in het Verhalenhuis. Clara Schifrah van Thijn was nog geen twee jaar toen zij door de schilder Dolf Henkes bij Loods 24 werd meegenomen om haar naar een onderduikadres te brengen. Sifra Dasberg was acht jaar toen zij door de familie Henkes naar Rechthuislaan 1 werd gebracht.

 

Nu staat het verhaal van Claartje Schifrah van Thijn in de NRC van zaterdag 1 mei jl. (pdf hier terug te lezen).

 

Het verhaal van Sifra Dasberg – een ode aan het leven – wordt door haar zelf verteld en is te beluisteren in de vorm van een podcast. Haar moeder Roos (Ruhama) Dasberg – Baumgarten was een van de Kapenezen die vanwege hun joods zijn werden opgepakt en weggevoerd tijdens de Tweede Wereldoorlog. Dochter Sifra vertelde jarenlang het verhaal van haar moeder en haar familie bij Loods 24 en het Joods Kindermonument, telkens aan een nieuwe groep 8 van de Rotterdamse basisschool de Pijler.

 


Links Sifra met burgemeester Aboutaleb in het Verhalenhuis, 2015. Rechts Sifra in 1934 op de arm van haar moeder voor de Fenix loodsen op Katendrecht.
 

Sifra Dasberg werd in 1934 geboren aan de Veerlaan 84 in de wijk Katendrecht, waar ze gelukkig opgroeide in een liefdevolle familie. Haar grootouders woonden vlakbij, opa en oma Baumgarten hadden een winkel aan de Brede Hilledijk waar zeelui van alles konden kopen. ,,Ik heb het woord Katendrecht nooit negatief gezien. Ik heb me er gelukkig gevoeld, geliefd gevoeld tot aan, zeg maar, 12 juni 1942, toen mijn moeder op datzelfde Katendrecht gearresteerd werd.”

 

Verraad
Haar moeder Roos ging die dag naar de melkwinkel aan de Rechthuislaan, zonder haar jas en daarmee zonder de verplichte Davidsster, vanwege het mooie weer. Iemand had haar aangegeven bij de politie, een verraad waarop een beloning stond van vijf gulden. Sifra zou haar moeder nooit meer zien. Roos Dasberg -Baumgarten werd eerst naar kamp Ravensbrück en daarna naar Auschwitz gebracht, waar ze in 1942 werd vergast. Sifra en haar vader moesten na Roos’ arrestatie onderduiken, niet wetende dat de oorlog nog drie jaar zou duren. Na de bevrijding bleek dat nog veel meer familieleden nooit meer zouden terugkomen. Zo werd haar oma Selda Levikovna Sternson – Baumgarten bij een razzia uit huis gehaald en in Sobibor op 7 mei 1943 vermoord.
 

Vereeuwigd
In 2015 werd het verhaal van Sifra Dasberg en haar familie ook verteld en zichtbaar gemaakt in een tentoonstelling in Verhalenhuis Belvédère. Sifra is onlangs in maart overleden op 86-jarige leeftijd, na een kort ziekbed. Burgemeester Aboutaleb beloofde Sifra op haar sterfbed dat hij haar verhaal zal blijven vertellen. ,,Geen verdriet,” schreef Sifra zelf als afscheid. ,,De bomen die ik plantte, dragen mijn herinneringen. De geschiedenis die niet mag worden vergeten is vereeuwigd. Geen verdriet, ik ga zoals ik ben geboren, met veel geluk en liefde.”
 

Op de website van Loods 24 & Joods Kindermonument is een In Memoriam Sifra Dasberg te lezen.
 

‘Het verhaal van Sifra, een ode aan het leven’ door haar zelf verteld, is nu te beluisteren als podcast via Facebook van Verhalenhuis Belvédère, via soundcloud en hier door op ‘play’ te klikken:

 

 

 



Reacties zijn gesloten .