Expositie: Ania Yilmaz – Es in Elenbaashuis

,,Esther is sterk in het fotograferen van mensen. Ze heeft een hele directe inslag, heel anders dan ik.” – Wally Elenbaas

Over Ania Yilmaz
Ania is geboren in Warschau, Polen. Al vroeg heeft ze een fascinatie voor geschiedenis en mythologie en vanuit een nieuwsgierigheid naar verhalen en de manieren waarop ze worden verteld besluit ze om archeoloog te worden. Ze werkt aan opgravingen in onder andere Bulgarije, Montenegro en Albanië en komt via haar werk in Istanbul en Koerdistan waar ze zes jaar blijft wonen. Haar fascinatie voor verhalen en de drang om ze te delen maakt dat ze kunstenaar wil worden. Inmiddels is ze verhuisd naar Rotterdam waar ze de Willem de Kooning Academie heeft afgerond.

Ania maakt dromerige schilderijen en tekeningen waarin ze laat zien dat veel van de kunst die we kennen is gemaakt vanuit een mannelijk perspectief. Met haar werk refereert ze aan de westerse kunstgeschiedenis en kopieert ze schilderijen van onder andere Rubens, Picasso en Manet en benadrukt daarin de objectivering van het vrouwelijke lichaam. In andere werken put ze juist weer uit mythologie en vertellingen waarin de hoofdrol is weggelegd voor vrouwen en de bestaande verhoudingen worden omgedraaid. Door deze verhalen te delen wil ze ruimte bieden aan nieuwe blikken en verandering teweeg brengen.

Foto Ania in boomgaard: Anastasia Nefedova

Esther Hartog & Wally Elenbaas

 Tijdens een reis naar Parijs wordt Esther Hartog voorgesteld aan de Rotterdamse beeldend kunstenaar Wally Elenbaas. Ze worden verliefd en in de trein terug naar Nederland besluiten ze om samen uit te stappen en de rest van hun leven met elkaar door te brengen. Na hun reis maken ze hun eerste gezamenlijke fotoboek met foto’s gemaakt tijdens hun tijd in Parijs. Esther gaat fotografie studeren aan de Rotterdamse academie, maar mag naar eigen zeggen niet veel meer doen dan het herpakken van glasnegatieven. Wanneer de oorlog uitbreekt moet ze, als joodse, gedwongen de academie verlaten. Ze gaat in het verzet en helpt joodse kinderen onderduiken. In 1943 wanneer ze zelf moet onderduiken, doet ze dat op deze plek. Ze blijft fotograferen en maakt veel (naakt)portretten van vrienden en soms ook geliefden.

Esther en Wally werkten veel samen in het fotograferen en Esther heeft ook veel eigen foto’s nagelaten. Toch zijn na haar overlijden haast alle foto’s toegeschreven aan Wally Elenbaas. Het is nu dus slechts van enkele foto’s met zekerheid te zeggen wie van de twee ze heeft gemaakt en het is ook vooral Wally Elenbaas en niet Esther Hartog naam heeft gemaakt als kunstenaar.

In het Elenbaashuis

In het voormalige woonhuis van Esther en Wally – het Elenbaashuis – laat Ania zich inspireren door de geschiedenis van het huis en het nalatenschap van Esther en Wally. Ze toont haar persoonlijke keuze uit de foto’s van Esther en het grafische werk van Wally en combineert dit met haar eigen werk. Tijdens een werkperiode in het huis richt Ania zich op de stille aanwezigheid van Esther en vraagt ze zich af wat zij over zichzelf zou willen vertellen – of nog beter – zou willen laten zien.