Nieuw: kunstboek WERKLICHT#FENIX te koop en af te halen

 Over Werklicht, Theo Huygens en Joz Knoop

Kunstenaar en dichter Theo Huygens woont in de Rotterdamse Tarwewijk en werkt ook als postbode op Katendrecht. Hij werd in 1966 geboren in Calfven, op het meest westelijke randje van Noord-Brabant, tegen de grens van Zeeland en België. Daar groeide hij op samen met zijn oudere broer en zijn moeder tussen de vele honden. “We hadden een kennel en mijn moeder runde een hondentrimsalon. Zij heeft haar leven lang keihard gewerkt.” Dat deed Theo zelf ook na de lts. “Ik ging in de Waalhaven werken als metaalbewerker. Een groot deel van mijn familie komt uit Rotterdam, uit Overschie en Zuid. Tijdens mijn werk in de haven woonde ik deels bij mijn oma in de Tarwewijk. Haar vader was koperslager bij Wilton Fijenoord.” Zijn opa van vaderskant was brugwachter en postbode in Overschie. Theo zelf volgde nog meer voetstappen van familieleden die amateurschilder waren. In zijn vrije tijd volgde hij creatieve cursussen, zoals esthetische vormgeving, tekenen en schilderen. De eerste helft van de jaren negentig brachten hem naar de kunstacademie in Breda, waar hij afstudeerde als monumentaal schilder. Naast zijn kunste- naarsbestaan werkte Theo eerst nog als roadie van Marco Borsato en René Froger, daarna bestierde hij samen met een vriend een galerie op Zuid. Tot eind 2006. “Toen had ik geld nodig. Ik ben als postbode gaan werken. Tijdelijk dacht ik.” Inmiddels is Theo alweer vijftien jaar postbode, voornamelijk op Zuid en op de Kaap en hij woont sinds 2000 permanent in Rotterdam, in het huis van zijn wijlen oma. Daarnaast zit hij bij de kunstenaarsstichting Werklicht, dat sociale en culturele activiteiten op Zuid organiseert.

Joz Knoop (Rotterdam, 1957) koppelde voor het boek dichters aan de kunstwerken. Vervolgens zat hij in zijn atelier in zijn huis in Beverwaard de 100 kunstwerken en de 100 bijbehorende gedichten vorm te geven en te lamineren voor de tentoonstelling. Joz schrijft al sinds zijn zestiende jaar poëzie. “Onderweg, op de fiets naar school, had ik een melodie in mijn hoofd. Daarop maakte ik teksten.” In die jaren zeventig luisterde hij veel naar Pink Floyd, waarvan hij het album The Dark Side of the Moon grijsdraaide. “Ik schreef Nederlandstalige teksten op de muziek.” Op school trad hij nog een keer op, een gedicht voordragend tijdens een literaire avond waar ook schrijfster Hella Haasse te gast was. Sinds 1985 treedt hij regelmatig op. Joz werd geboren in Overschie, als jongste in een gezin met nog een broer en een zus. Zijn ouders kwamen uit het oosten van het land, uit Weurt en Nijmegen. Zijn broer is daar nog geboren. “Ze woonden in bij de familie van mijn vader. Ze verhuisden naar Rotterdam, omdat mijn vader hier werk en een eigen huis kon krijgen. Hij was metselaar.” Van zijn tiende tot zijn twintigste woonde Joz in Oud-Mathenesse en verhuisde vervolgens uit huis naar Noord, naar het Liskwartier. Inmiddels woont hij alweer 37 jaar in de Beverwaard. “Het was vooral een logistieke keuze, zo kon ik lopend naar werk, ik had mijn baan op Zuid. Ach en toen de boompjes groeiden, bleek het hier aangenaam wonen.” Joz werkte zijn hele leven voor de gemeente, 35 jaar als salarisadministrateur en de laatste jaren bij de sociale dienst, waar hij mensen die al heel lang niet meer hadden gewerkt aan een baan moest helpen. Inmiddels is hij fulltime dichter. Hij werd ook wijkdichter van Beverwaard. Een parkje is naar een van zijn werken vernoemd: Cirkel van Gras. Voor zijn gedichten ontving hij diverse prijzen, waaronder in 1997 de Dunya Poëzieprijs. In 1990 ontwierp Joz een eigen dichtvorm, het jozzonet, zijnde een gedicht dat zich in zijn middelste regel spiegelt. Inmiddels werkt Joz ook samen met het duo Sommerhus dat jozzonetten in het Engels op muziek zet. Zij staan ook samen op podia en bij huiskamerconcerten. Ook werkt hij met Dirk Polak, zanger en tekstschrijver van Mecano en met Sandra Derks (beeldend kunstenaar) aan een project rond het Labyrint. In het voorjaar van 2021 verscheen een jozzonet op een gevel in IJsselmonde, aan de Emelissedijk, met een muurschildering naar een ontwerp van en vormgegeven door Ricardo van Zwol.