Za 11 juni: Mexicaanse/Chileense Volkskeuken: Sarah Uribe & Juan Heinsohn

 

‘Breng vermisten weer tot leven en geef ze een stem’

 

Tijdens Poetry International Rotterdam in Verhalenhuis Bélvèdere draait het om verbinding. Tussen schrijvers en hun gemeenschappen, tussen performers en publiek, tussen verhalen en de mensen die ze beluisteren. De Mexicaanse dichter Sara Uribe wordt door de Rotterdams-Chileense dichter en kunstenaar Juan Heinsohn Huala in Belvédère’s Volkskeuken uitgebreid geïnterviewd over haar leven en over haar werk, waarin ze vermiste mensen weer tot leven probeert te wekken en een stem probeert te geven. Er zal aandacht worden besteed aan de politieke situatie aan haar thuisland, maar ook aan de mooie en boeiende aspecten van haar cultuur. Intussen wordt een heerlijk Chileens/Mexicaans diner geserveerd door gastkoks Rigoberto en Marguerita. Na afloop is er live muziek van Claudia Morato (Rotterdam/Argentinië).

 

 

 

 

Wanneer: za 11 juni

 

Tijd: 19.30 – 22.00 uur, inloop vanaf 19.00 uur

 

Kosten deelname: € 15 per persoon inclusief driegangendiner en programma, excl. drankjes. Reserveren noodzakelijk via deze link.

 

 

(Sara Uribe links, Juan Heinsohn midden, Claudia Morato rechts)

 

Over Sara Uribe (1978, Mexico)

Sara Uribe brak door met de bundel Antígona González, waarin ze de mythe van Antigone gebruikt als poëtische metafoor om aandacht te vragen voor het almaar oplopende aantal vermiste personen in Mexico (90.000 mensen zijn spoorloos en dat aantal blijft groeien). Net als Antigone is Antígona Gozález wanhopig op zoek naar haar vermiste broer. Waar het Poetry International Festival dit jaar het poëtische lichaam uitdiept, laten Uribe’s aangrijpende gedichten je voelen wat het betekent als er ineens helemaal geen lichaam meer is. Omdat ze het verhaal van de vermisten niet kan vertellen, vertelt Uribe het verhaal van de onvermoeibaar verder zoekende achterblijvers. Te midden van gruweldaden en vertwijfeling biedt Antígona Gonzálezhoop door de verdwenen mensen te benoemen en ze in haar even prachtige als schrijnende gedichten een plek te bieden om in te bestaan, al is het dan ook maar als herinnering: ”As if written by the Emily Dickinson of Tamaulipas (…) it is that intimate, honest, unaffected, intelligent, urgent, innovative, spare, and beautiful.”(Francisco Goldman)



Reacties zijn gesloten .